Ο Εθνικός του 1972 με τον Νέλσον να φορά το νούμερο 11  

Ο Τζιμ Νέλσον, παίκτης που φόρεσε τη φανέλα του Εθνικού το 1972, απάντησε άμεσα στην πρόσκληση που του απέστειλε η Διοικούσα Επιτροπή του μπάσκετ. Ο αθλητικός διευθυντής του Suffolk University στη Βοστώνη συναντήθηκε πριν από λίγες ημέρες με τον μάνατζερ της Εθνικής ομάδας μπάσκετ και παλιό διεθνή μπασκετμπολίστα Νίκο Φιλίππου και του εξιστόρησε το πέρασμά του από τον Εθνικό. Αμέσως η Διοικούσα Επιτροπή πήρε την πρωτοβουλία να του στείλει e-mail, να εκφράσει την υπερηφάνεια για τις επιτυχίες ενός πρώην μέλους της και παράλληλα να ενημερώσει για την πρόθεση της διοργάνωσης μιας ειδικής γιορτής προς τιμήν του, όταν ξαναέρθει στην Ελλάδα.

Ο Τζιμ Νέλσον, που έπαιζε το 1972 στον Εθνικό ως Δημήτρης Νησιώτης, απάντησε αμέσως στo e-mail και αν μη τι άλλο, όσα αναφέρει δείχνουν ότι θυμάται πολύ καλά την Ελλάδα, τον Πειραιά, τον Εθνικό και τους πιστούς οπαδούς του.

"Τι φοβερό να λάβω το email και να μάθω νέα για την ομάδα μπάσκετ που τόσο απόλαυσα να εκπροσωπώ το 1972. Ήμουν τυχερός την Τρίτη. Ο Νίκος Φιλίππου, ένας από τους πιο μεγάλους Έλληνες παίκτες και μέλος του ελληνικού Hall of Fame μπάσκετ, οι δυο γιοι του και ο Νίκος Γεωργιάδης ήρθαν στο γραφείο μου στο Suffolk University στη Βοστώνη για να μιλήσουμε για το ενδιαφέρον που μπορεί να έχει ο γιος του Νίκου Φιλίππου Τάσος για να φοιτήσει στο πανεπιστήμιό μας. Η συζήτηση γρήγορα πέρασε στο ελληνικό μπάσκετ και συγκεκριμένα στην πιο αξέχαστη σεζόν μου στον Εθνικό.

Θυμάμαι τόσα πολλά από αυτή την εμπειρία, σαν να έγινε χθες. Μέσω μιας συζήτησης με τον παλιό καλό φίλο Γιώργο Μουργκή, που επίσης έμενε τότε στο Κέιμπριτζ Μασαχουσέτης είχα την τύχη να παίξω για την ομάδα σας. Την προηγούμενη χρονιά (1971) ο Γιώργος είχε την αξέχαστη εμπειρία να παίξει στον Εθνικό και όσο έμενε στον Πειραιά, γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Μαρία. Ο Γιώργος και η Μαρία έχουν αποσυρθεί τώρα στο Cape Coral Florida και απολαμβάνουν την τεράστια ελληνική κοινότητα της πόλης. Ο Γιώργος με συνέστησε στον Νίκο Λινός, που βρισκόταν σε επίσκεψη στη Βοστώνη τότε και μετά από μια δοκιμή με τον κο Λίνο η συζύγός μου και τα τρία τότε παιδιά μου (πέντε τώρα) (ηλικίας 4, 2 και 6 μηνών) φύγαμε για τον Πειραιά και τη μαγική περίοδο που θα ακολουθούσε.

Ο Δημήτρης Καρέλλας και ο Τζον Καλκατζάκος (ένας από τους προκατόχους του τωρινού σας προέδρου Δημήτρη Καραφαντή) ήταν οι κεντρικές φιγούρες στον σύλλογο εκείνη την εποχή. Η πρώτη μου προπόνηση στο ανοιχτό γήπεδο Θεμιστόκλειο με έφερε σε επαφή με τον πρώτο προπονητή Ευάγγελο Νικητόπουλο και τον αρχηγό της ομάδας Κώστα Μπρούστα, ο αθλητής με την καλύτερη φυσική κατάσταση, που είχα την τιμή να παίξω μαζί του και με συμπαίκτες που ήταν ενθουσιασμένοι που εκπροσωπούσαν τον Εθνικό στο γήπεδο, αλλά και ανακάλυψα ότι ενδιαφέρονταν και για τη μόρφωσή τους και αν θυμάμαι καλά ένας από αυτούς ήταν και ο επίτιμος πρόεδρός σας Αγησίλαος Καραμολέγκος. Το να παίρνω το τρόλεϊ Νο.20 στις προπονήσεις ήταν διασκεδαστικό και ένα εκπαιδευτικό τουρ στη γνωριμία με ενδιαφέροντες ανθρώπους της όμορφης πόλης του Πειραιά.

Ακόμα θυμάμαι το πρώτο μας παιχνίδι στη Νήαρ Ηστ και τα πολλά εντός έδρας παιχνίδια όπου ο κόσμος του Εθνικού ερχόταν για να μας υποστηρίξει. Έχω επισκεφθεί την Ελλάδα σε αρκετές περιπτώσεις μετά τις αγωνιστικές μου ημέρες με πιο πρόσφατη για έναν μήνα το 2004 για τους ονειρεμένους αγώνες των Ολυμπιακών της Αθήνας, στους οποίους είχα την τύχη να καλωσορίσω τον κάπτεν Μπρούστα, τη σύζυγό του Μαρία και τον συμπαίκτη μας και παλιό καλό φίλο Θέμη (Κορκόδειλο), έναν πολύ ταλαντούχο γκαρντ και αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος για να γιορτάσω για τη φοβερή χώρα σας. Ανυπομονω τώρα να επιστρέψω στον Πειραιά στο μέλλον και να έχω την ευκαιρία να δω εσένα και τους υπόλοιπους που συνεχίζουν να τιμούν τον Εθνικό.

Εύχομαι τα καλύτερα.

Τζιμ.

Η επιστολή του Τζιμ Νέλσον όπως την λάβαμε στα Αγγλικά

How great to have received your email and to hear from the basketball team that I enjoyed so greatly representing back in 1972. It was my good fortune that on Tuesday of this week. Nick Filippou one of Greece's greatest players and a member of the Greek Basketball Hall of Fame, his two sons and Nick Georgiadis came to my office at Suffolk University in Boston to speak about the interest that Nick Filippou's son Tassos may have in attending our University. The conversation quickly moved to Greek Basketball and in particular that of my most memorable season with Ethnikos.

I remember so much of that experience as if it occurred just yesterday. It was thru a conversation with a long time good friend George Mourgis who also at that time lived in Cambridge Massachusetts that I had this good fortune to play for your team. The previous year (1971) George had the unforgettable experience to play for Ethnikos and while living in Pireaus met his future wife Maria. George and Maria are now retired to Cape Coral Florida and enjoying the large Greek community in that city. George introduced me to Nick Linos who was visiting Boston at that time and after a tryout with Mr. Linos my wife and at that time three children (now five) (ages 4, 2 and 6 months) were off to Pireaus and the magical time to follow.

Dimitri Karellis and John Kalconjacos (spelling) (one of the predessors of your current president Dimitrios Karafantis) were central figures of the club at that time. My first practice at the Themistocleus outdoor court introduced me to head coach Evengelos Nikotopolous and to the captain of the team Kosta Brustus, the most finely conditioned athlete that I have had the pleasure to play with as well as teammates who were both enthusiastic to represent Ethnikos on the basketball court but also I discovered were very much interested in their education and if my memory serves me well your Honorary President Agisilaos Karamolegos was one. Taking the #20 yellow electric bus to practices was entertaining and an educational tour to meet the interesting people of the wonderful City of Pireaus.

I still recall our first game at Near East and the many home games that our Ethnikos fans came out to cheer on their team. Having revisited Greece on several occasions since my playing days the most recent for a month in 2004 for the Dream Games of the Athens Olympics in which I was fortunate to be welcomed by Captain Brustus, his lovely wife Marina and our teammate and Kosta's long time good friend Themis, a very talented guard on our team was another reason for my celebration of your great country. I now look forward to a return to Pireaus some time in the future and will welcome the opportunity to visit with you and others who continue their pride in Ethnikos.

Wishing you well.

Sincerely, Jim